ای ما لک د لم ؛ ز د لم پا کشــــــــــیده ای, آ یا گهــــــی تو شر بت هجران چشیده ای
بوی بهار میر ســــــــــد از در و بام و خا نه ها, ر فتـــــه پر نده گان همه از سر شاخ و لا نه ها
مي دانم كه با رفتن پاييز سپيدي مي آيد، ترنم دلپذير عشق مي آيد، قدم زدنهاي عاشقانه روي زمين برفي در
اما اين را هم مي دانم كه بهار نخواهد آمد. تا، روز آخر زمستان را نبينيم بهار را ايمان نخواهم آورد و مطمئن باش تا روز آخر زمستان فرسنگها فاصله است
باز بر لبهای ما لبخند شادی ها دويد
باز بر بام دل ما مرغ خوشی ها پريد
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen